Samen Gentenaar: Karin en Yi-Ju
Karin en Yi-Ju schreven zich in voor Samen Gentenaar. Ze vertellen elk over hun ervaring als buddy en deelnemer.
Nicky en Nasratullah, of Nasra zoals hij zichzelf noemt, zagen elkaar voor het eerst bij de stadsbibliotheek De Krook. Nasra vertelde haar op zoek te zijn naar een T-shirt en spontaan besloten ze het centrum in te gaan. Het gemoedelijke samenzijn dat zich vrijwel meteen leek te ontvouwen, ging hand in hand met wat Nicky haar ‘supernieuwsgierigheid’ noemt.
Ik had wel direct zoiets van niet alleen maar praatjes. Ik wil zinnige dingen vragen zoals hoe hij hier terecht is gekomen.
Nasra toont zich een gulle spreker, hij is ‘blij iemand te hebben aan wie hij kan vertellen’.Als hij op een middag qabuli palauw (Afghaanse rijst) maakt voor Nicky, tonen ze elkaar foto’s van hun studententijd. Het is een moment dat Nicky scherp voor de ogen blijft staan. Wanneer hij de foto van zijn klas Engelse literatuur bovenhaalt en één voor één zijn studiegenoten overloopt – ‘… en die is gevlucht naar daar en die naar daar en die is neergeschoten terwijl hij met zijn brommer aan het rijden was …’ – valt er wat Nicky zelf ‘haar moment van stilte’ noemt. Een stilte die, zoals Nasra zegt, ook hem soms te beurt valt:
Ik wil niets verbergen maar soms vertel ik iets en kan ik het niet vertellen.
Het is een van de vele momenten van openheid en confrontatie die hun band versterkt. Tegelijk siert het hun hoeveel ze van elkaar weten, ze zijn duidelijk meer voor elkaar dan enkel een Afghaanse vluchteling en een jonge Gentse vrouw. Als Nicky vertelt over Nasra heeft ze het enthousiast over zijn talentvolle volleybalspel, z’n kookkunsten, de livestream games waar hij van houdt…. Nasra op zijn beurt kan niet wachten tot voormalig rope-skipping kampioene Nicky haar springtouw meeneemt naar een volgende afspraak, “zij is professioneel en ik wil dat ook leren”.
